«Ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού», iWrite: Μια πολυεπίπεδη ανάλυση του τομέα του HR

Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας τονίζει, ο άνθρωπος βρίσκεται μπροστά στη μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη ίσως ευθύνη της ιστορίας του. Στην ουσία, καλείται πιο επιτακτικά από ποτέ να εκπληρώσει το φυσικό του δικαίωμα να υπερβεί ακόμα μία φορά στην εξελικτική του πορεία τον κατώτερο εαυτό του, συνειδητοποιώντας και πραγματώνοντας το τεράστιο εγγενές δυναμικό του, ώστε, μέσω της διαχείρισης άμεσων και πρακτικών ζητημάτων, να προσδώσει νόημα στη ζωή του και να χαράξει διέξοδο στο κοσμικό του δράμα. Πρόκειται για μια προσπάθεια ατομικής ανάπτυξης κατά την οποία κανένα κομμάτι της ευφυίας των ανθρώπων και κανένα βίωμά τους δεν περιττεύει.

Τα κύρια σημεία του βιβλίου που ξεχωρίζουν:

Προοπτική του ανθρώπου ως υπερβατικό ον

Ο συγγραφέας φωτίζει την ιστορική προσπάθεια του ανθρώπου να απαντήσει σε θεμελιώδη ερωτήματα για τη φύση του και το ρόλο του στο σύμπαν. Δεν παραμένει σε μια απλή περιγραφή του εργαζομένου ή του ανθρώπινου δυναμικού μιας επιχείρησης, αλλά τοποθετεί τον άνθρωπο μέσα στον ευρύτερο κοινωνικό-ιστορικό και υπαρξιακό του ορίζοντα.

Διεπιστημονική προσέγγιση

Ο Λεβέτας αναφέρει πως η προσπάθεια της ανάπτυξης ενισχύεται από ευρήματα σε πεδία όπως η φυσική, η βιολογία, η νευροφυσιολογία, η ψυχολογία και η επιστήμη του νου. Ενοποιεί κατά αυτόν τον τρόπο του τις γνώσεις που έχει αποκομίσει από πολλαπλά επιστημονικά πεδία, κάτι που προσδίδει στο πόνημά του ένα πλουσιότερο θεωρητικό υπόβαθρο.

Αντιμετώπιση της αβεβαιότητας και της πολυπλοκότητας

Στο βιβλίο τονίζεται πως το κοινωνικό και επιχειρησιακό μας περιβάλλον κοινωνικό, επιχειρησιακό χαρακτηρίζεται από αύξουσα αβεβαιότητα και επικινδυνότητα. Συνεπώς, η ανάγκη για ανάπτυξη και προσαρμοστικότητα κρίνεται επιτακτική. Εστιάζοντας σε αυτό, ο συγγραφέας σημειώνει ότι τα παραδοσιακά μοντέλα διοίκησης και ανάπτυξης ενδέχεται να μην επαρκούν.

Η έννοια της ολικής ανάπτυξης, και όχι απλώς της επαγγελματικής ή τεχνικής κατάρτισης, αποτελεί βασικό άξονα του συγγράμματος: Η ανάπτυξη του εαυτού, της συνείδησης, της ενέργειας, της δημιουργικότητας.

• Στο πρώτο μέρος του βιβλίου, ο Λεβέτας τοποθετεί το γνωσιακό υπόβαθρο αναλύοντας την έννοια της επίγνωσης, της δημιουργικότητας και της συνεργίας σε συνθήκες πολυπλοκότητας. Χρησιμοποιεί όρους όπως δυναμικά σμήνους, στροβιλισμοί ή αρμονική συνήχηση, που ίσως ξενίσει όσους δεν είναι εξοικειωμένους, ωστόσο με αυτόν τον τρόπο εισάγει έναν φρέσκο, σχεδόν φιλοσοφικό τρόπο κατανόησης της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης, που άπτεται και στην επιστήμη της Φυσικής.
• Στο δεύτερο μέρος, αναλύει περί της παρούσας κατάστασης του ανθρώπου και της κοινωνίας, μιλώντας για τη ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη, την απώλεια νοήματος αλλά και για την επιφανειακή ανάπτυξη που συχνά κρύβει εσωτερική στασιμότητα. Εδώ αναδεικνύεται και η έννοια της ολικής ανάπτυξης. Όπως επισημαίνει ο Λεβέτας, πρόκειται για ανάπτυξη που δεν περιορίζεται στη γνώση ή την επαγγελματική ανέλιξη, αλλά περιλαμβάνει και τη συνειδησιακή και συναισθηματική διάσταση του ανθρώπου.
• Το τρίτο μέρος εμβαθύνει σε έννοιες όπως η προσοχή, ο εαυτός και οι ενεργειακοί μετασχηματισμοί. Ο συγγραφέας επιχειρεί να συνδέσει την εσωτερική εργασία του ανθρώπου (αυτοπαρατήρηση, εσωτερική πειθαρχία, δημιουργία νέων νευρωνικών δικτύων) με τη συλλογική λειτουργία μιας ομάδας ή ενός οργανισμού. Στοιχεία όπως το εννεάγραμμα ή η ιδέα του ανθρώπου ως τριαδικού όντος δίνουν μια διαφορετική, περισσότερο ανθρωποκεντρική χροιά στην έννοια της ανάπτυξης.
• Το τέταρτο μέρος, με τίτλο «Ουτοπικός στόχος ή ουσιαστική ευθύνη;», θέτει το σημαντικό ερώτημα αν η ολική ανάπτυξη είναι εφικτή και με ποιον τρόπο. Ο Λεβέτας αναλύει μεθοδολογίες, εντοπίζει παγίδες και προτείνει πρακτικές προσεγγίσεις για την καλλιέργεια συνείδησης μέσα σε περιβάλλοντα αβεβαιότητας. Το βιβλίο ολοκληρώνεται με ένα παράρτημα που περιλαμβάνει αναφορές σε θεωρίες αυτο-οργάνωσης, χαοταξικών συστημάτων και διδασκαλίες του Γκουρτζιέφ, δημιουργώντας μια γέφυρα ανάμεσα στην επιστήμη και τη φιλοσοφία.

Ο συγγραφέας καλύπτει ένα εύρος θεμάτων χωρίς να περιορίζεται στο στενό πλαίσιο της διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού. Είναι αξιοσημείωτο το πώς, με βάση το HR, προχωρά σε υπαρξιακά και αναπτυξιακά ζητήματα του ανθρώπου ως όλου, και πρόκειται για μια προσέγγιση που προσφέρει βάθος στο βιβλίο του και καλύπτει όσους αναγνώστες επιζητούν κάτω παραπάνω από την τυπική «διοίκηση προσωπικού».

Η έμφαση στη διεπιστημονικότητα είναι θετική, καθώς η υποστήριξη της ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού με δεδομένα από την ψυχολογία ή τη νευροφυσιολογία αναμφίβολα αυξάνει τόσο την αξιοπιστία όσο και το ενδιαφέρον του βιβλίου. Όσον αφορά τον συνδυασμό θεωρίας και πρακτικής, η δομή του βιβλίου φαίνεται να υποστηρίζει όχι μόνο τη θεωρητική κατανόηση αλλά και την εφαρμογή και τον μετασχηματισμό.

Ένα πολύτιμο ανάγνωσμα, που θα βρει απόκριση σε ετερόκλητο κοινό, από φοιτητές έως επιχειρηματίες.