ΠΡΟΣΟΧΗ! Η αμφιβολία δηλητηριάζει την επιτυχία σου!

«Σας βεβαιώνω πως αν είχατε πίστη έστω και σαν κόκκο σιναπιού (στρογγυλοί σπόροι ,λίγο μικρότεροι από του σιταριού) ,θα λέγατε σ’ αυτό το βουνό πήγαινε από εδώ εκεί και θα πήγαινε και τίποτε δεν θα ήταν αδύνατο σε σας» απαντάει στο περιστατικό του δαιμονο-επιληπτικού ο Ιησούς στους μαθητές του όταν τoν ρωτούν γιατί εκείνοι δεν τα κατάφεραν. Μπορεί να μην έχουμε ακούσει αυτούσιο το συγκεκριμένο περιστατικό, είμαστε όμως σίγουρα γνώστες μιας σύντομης εκδοχής του όπως πχ «εάν έχεις πίστη τότε μπορείς ακόμα και βουνά να μετακινήσεις».

Το γεγονός όμως ότι το γνωρίζουμε δεν συνεπάγεται και αυτόματα ότι το έχουμε κατανοήσει και κυρίως ότι το έχουμε ενσωματώσει στη νοοτροπία ζωής μας. Αναμφίβολα συμφωνούμε όλοι ότι η πίστη στον εαυτό μας, στην επιτυχή έκβαση της προσπάθειας και στην εκπλήρωση των ονείρων μας είναι από τα βασικότερα συστατικά για την επιτυχία. Εκεί που κάποιοι από εμάς βρίσκουμε δυσκολία είναι στο να κατανοήσουμε την αναλογία.. Δε χρειάζονται τεράστια ποσά πίστης για να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου, όσο μεγάλα και τρελά μπορεί να είναι αυτά. Ως και ένα βουνό μπορείς να μετακινήσεις, αρκεί ένα πράγμα: Να έχεις πίστη! Απλά πίστη, τίποτα παραπάνω, μόνο πίστη,  έστω και μικρή, τόσο μικρή όσο ένας σπόρος σιναπιού! Τα παραπάνω λόγια είναι σίγουρα ένας ήχος που η ψυχή και η καρδιά  μας λαχταρά να πιστέψει. Αλλά κάποιες στιγμές, εκείνες τις στιγμές που η αμφιβολία και η απογοήτευση αρχίζει να καταλαμβάνει όλο μας το είναι και τα επίπεδα της πίστης μας αρχίζουν να μειώνονται δραματικά, είναι που άλλες σκέψεις, διαφορετικές, εμφανίζονται. «Μα πως είναι δυνατόν να είναι τόσο απλό; Μήπως όλα αυτά είναι απλά ένας τρόπος για να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθηση μας και να καθησυχάσουμε τις ανησυχίες μας; Μήπως είναι πολύ καλά για να είναι αληθινά;».

Θέλοντας να κάνω πράξη αυτό που πολλές φορές αναφέρω στις παρουσιάσεις μου ότι δηλαδή αλλάζοντας την οπτική γωνία που προσεγγίζουμε ένα θέμα πολλές φορές μας βοηθάει να το κατανοήσουμε καλύτερα, αποφάσισα να «ελέγξω» την επίδραση της αμφιβολίας στην «εξίσωση» της επιτυχίας. Αν δηλαδή η ελάχιστη πίστη είναι τόσο δραστική, τι επίδραση έχει άραγε η αμφιβολία; Σε τι ποσοστό επηρεάζει; Το μέγεθος αυτής μεταβάλλει τα τελικά δεδομένα; Αρωγός σε αυτήν την προσπάθεια όπως πάντα είναι οι παρομοιώσεις.

Έχοντας δεδομένο ότι αναφερόμαστε σε στόχους και στην επιθυμία  επίτευξης αυτών ας παρομοιάσουμε τον τελικό στόχο, αναλόγως το μέγεθός του, ως ένα ποτήρι, μια δεξαμενή ή μια λίμνη με νερό και την επιθυμία μας για επίτευξη αυτού ως το αίσθημα της δίψας. Βασικό συστατικό σε αυτήν μας την προσπάθεια όπως αναφέρθηκε είναι η πίστη που για χάρη του παραδείγματος την παρομοιάζουμε με την καθαρότητα του νερού.

Ο καθένας από εμάς βιώνει το αίσθημα της δίψας καθημερινά και σε διαφορετικό βαθμό. Κάποιες φορές αυτή «σβήνει» απλά με ένα ποτήρι ενώ κάποιες άλλες μπορεί να χρειαστούν παραπάνω. Υπάρχουν όμως και οι φορές που η δίψα είναι τέτοια που αισθανόμαστε ότι ακόμα και το νερό μιας ολόκληρης λίμνης ή όλου του κόσμου δε μπορεί να την ικανοποιήσει. Άλλωστε αυτό ακριβώς δε συμβαίνει και με τις επιθυμίες μας; Όσο πιο μεγάλος είναι ο στόχος τόσο μεγαλύτερη δεν είναι και η επιθυμία μας να τον ικανοποιήσουμε;

Προσοχή όμως! Ασχέτως με την μέγεθος της δίψας μας, ασχέτως με το αν είναι πεντακάθαρο το νερό πρέπει να θυμάστε ένα πράγμα: Η αμφιβολία είναι σαν το δηλητήριο, μια σταγόνα αρκεί για να σε σκοτώσει. Μια σταγόνα αμφιβολίας αρκεί για να δηλητηριάσει την καθαρότητα του νερού και να σκοτώσει την επιθυμία μας. Θα την αφήσετε να πέσει; Και αν την αφήσετε είστε σίγουροι ότι θα πιείτε από το νερό; Ή μήπως θα γυρίσετε την πλάτη στα όνειρα και τις φιλοδοξίες σας γιατί είναι πλέον δηλητηριασμένες;