Πώς ένα εστιατόριο της αλυσίδας Pizza Hut «εφηύρε» το online delivery

To 1994, σε μια εποχή που το διαδίκτυο διέφερε αρκετά από αυτό που έχουμε σήμερα στη διάθεση μας (και που μας βοηθά να συνεχίσουμε τις δουλειές και την επικοινωνία με άλλους σε περιπτώσεις lockdown και πανδημίας), ένα εστιατόριο της Pizza Hut πρότεινε να δοκιμάσει κάτι πιο δημιουργικό. Σε μια περίοδο που το web μετρούσε μερικές χιλιάδες ιστοσελίδες, έκανε την εμφάνιση του το PizzaNet.

Σύμφωνα με τις σχετικές αναφορές, το PizzaNet αποτέλεσε την πρώτη online υπηρεσία delivery φαγητού, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν πως, χάρη σε αυτό, το πρώτο πράγμα που πωλήθηκε μέσω του διαδικτύου ήταν... πίτσα. Η ιδέα προτάθηκε από έναν ιδιαίτερα εφευρετικό ιδιοκτήτη εστιατορίου Pizza Hut στη Santa Cruz των ΗΠΑ και αναπτύχθηκε από τους προγραμματιστές της εταιρείας Santa Cruz Operation (SCO), που συνέδεε τα POS με τους σχετικούς διακομιστές.

Κάθε ενδιαφερόμενος μπορούσε να περιηγηθεί στη διεύθυνση pizza.net και να βρεθεί μπροστά σε μια εξαιρετικά απλή ιστοσελίδα (που δεν θυμίζει σε τίποτα τις πλούσιες υπηρεσίες online delivery που έχουμε σήμερα στη διάθεση μας). Από εκεί, είχε τη δυνατότητα να επιλέξει την πίτσα που επιθυμούσε και να συμπληρώσει τα στοιχεία παράδοσης. Και κάπως έτσι, μετά και από μια σχετική διαδικασία επιβεβαίωσης, το φαγητό έφτανε, μετά από λίγο, στην πόρτα του σπιτιού του.

Η λειτουργία του συστήματος ήταν σχετικά περίπλοκη: μετά την παραγγελία, τα δεδομένα μεταβιβάζονταν σε έναν κεντρικό διακομιστή της Pizza Hut στη Witchita και στη συνέχεια μεταφέρονταν πίσω στην τοποθεσία της Pizza Hut στη Santa Cruz μέσω μιας σύνδεσης που είχε ρυθμιστεί ειδικά για να λαμβάνει μηνύματα σχετικά με αυτές τις παραγγελίες. Ένας υπάλληλος καλούσε στη συνέχεια για να επαληθεύσει την παραγγελία και ο πελάτης μπορούσε να πληρώσει για την πίτσα κατά την παράδοση.

Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον ένα άρθρο των Los Angeles Times εκείνης της εποχής, που παρουσιάζει την υπηρεσία: «Το δυσκολότερο ήταν να εγκαταστήσουμε τη σύνδεση με το διαδίκτυο» δήλωνε στην εφημερίδα ο Jon Payne, τότε διευθυντής πωλήσεων της Pizza Hut, ο οποίος επέβλεπε τις τεχνικές πτυχές του πιλοτικού PizzaNet στη Santa Cruz. «Αλλιώς, αυτό ήταν πολύ εύκολο να εκτελεστεί... σχεδόν ρουτίνα. Το κόστος για να γίνει ήταν ελάχιστο. Είχαμε ήδη το απαραίτητο λογισμικό».

Το συγκεκριμένο άρθρο συνεχίζει λέγοντας πως η παραγγελία μέσω διαδικτύου δεν διέφερε ιδιαίτερα από τη διαδικασία μέσω τηλεφώνου και πως θα αποτελούσε μια πιο επαναστατική υπηρεσία εάν ο χρήστης μπορούσε να κάνει ακόμη περισσότερα πράγματα. Αντί, για παράδειγμα, από μια λίστα με υλικά, να είχε μπροστά του την φωτογραφία μιας πίτσας και να τα έβαζε ο ίδιος πάνω της, όπως επιθυμούσε. Κάτι σαν βιντεοπαιχνίδι, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Η πρώτη παραγγελία στο PizzaNet ήταν μια μεγάλη πίτσα με πεπερόνι, μανιτάρια και έξτρα τυρί. Μαζί με την πίτσα, οι πελάτες μπορούσαν επίσης να παραγγείλουν ποτά και αναψυκτικά. Παρά την καινοτομία του πάντως, το πρόγραμμα δεν αποδείχθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένο και έπρεπε να φτάσουμε στο 2001 για να παρουσιάσει η συγκεκριμένη αλυσίδα κάτι που να θυμίζει τα σημερινά συστήματα online παραγγελιών που υιοθετεί.

Και όλα τα παραπάνω αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία αν σκεφτεί κανείς πως αυτό δεν αποτέλεσε ένα project που πραγματοποίησε η Pizza Hut σε όλα της τα αμερικανικά εστιατόρια, αλλά βασίστηκε σε μια ιδέα που είχε ο franchisee ενός εστιατορίου της αλυσίδας. Για να φτάσουμε στο σήμερα, όπου τα πράγματα έχουν εξελιχθεί και μπορεί κάποιος να παραγγείλει οτιδήποτε μέσω του διαδικτύου, από οποιοδήποτε σημείο της Γης.