Γίνεται να μην κάνεις λάθη; Θεωρητικά θα πείτε όχι. Πρακτικά όμως; Κυρίως στον εργασιακό μας χώρο πόσοι από μας «κάνουμε τα πικρά γλυκά» για να αποδείξουμε ότι δεν κάναμε το λάθος που μας καταλογίζουν; Πόσες φορές καταφύγαμε στην έκφραση «εκ παραδρομής» για να εξαγνιστούμε από διαπιστωμένα σφάλματά μας; Πόσες φορές προσπαθήσαμε να ρίξουμε το φταίξιμο σε άλλους: στην επιχείρηση, στον ιδιοκτήτη της, στον πελάτη, στον προμηθευτή, στην κυβέρνηση;
Ακολουθεί σύντομος επεξηγηματικός οδηγός για το πώς να μην κάνεις λάθη.
- Κάνε, πάντα, το ελάχιστο δυνατό που απαιτείται από σένα για να μην βρεθείς στο στόχαστρο. Κάθε λάθος σου: ή αγνόησέ το, ή ρίξε το σε άλλον ή αν δεν μπορείς βρες μία δραματική αλλά πιστευτή δικαιολογία
- Ετοίμαζε τις παραπάνω δικαιολογίες. Αντί να δουλεύεις για να γίνεσαι καλύτερος, τελειοποίησε τις δικαιολογίες σου.
- Καλλιέργησε στην επιχείρηση ή στον χώρο που εργάζεσαι μία κουλτούρα αποθάρρυνσης του λάθους. Όποιον κάνει λάθος κάντον « μαύρο πρόβατο». Θα αποθαρρύνεις κάθε λάθος αλλά μάντεψε - και κάθε πιθανότητα να εξελιχθείς.
Αν σου ακούγονται γνωστά όλα αυτά είναι γιατί πολλά άτομα και πολλές επιχειρήσεις έχουν υιοθετήσει αυτό που αποκαλώ «κουλτούρα της κρυμμένης ενοχοποίησης». Δείχνουν και λένε ότι επιτρέπουν το λάθος αλλά συμπεριφέρονται με τρόπο που να αποκλείουν όσους πχ εργαζομένους προτείνουν ή δοκιμάζουν νέα πράγματα και πιθανόν στην αρχή λανθάνουν. Πραγματικό παράδειγμα: Ένας εργαζόμενος, αξιοποιώντας μια επαγγελματική του γνωριμία, προτείνει στην επιχείρηση μία καινοτομία: Να φέρει έναν γνωστό ομιλητή παρακίνησης, δωρεάν την πρώτη φορά, για να μιλήσει σε εργαζόμενους και πελάτες. Η συμμετοχή είναι εθελοντική. Η συγκεκριμένη ομιλία έχει περιορισμένη συμμετοχή, δεν έχει επιτυχία. Αντί, όμως, να εξεταστεί τι αποθάρρυνε τους ανθρώπους να συμμετάσχουν, τι λάθος έγινε στην επικοινωνία της εκδήλωσης και να διορθωθεί, «ενοχοποιείται», σχεδόν κατηγορείται αυτός που έκανε την συγκεκριμένη πρόταση. Αυτός δεν χάνει. Η πρόταση του δείχνει ότι θέλει να πειραματίζεται και να μαθαίνει. Η επιχείρηση του όμως χάνει.
Μπορείς να μην κάνεις λάθη; Ίσως. Αλλά δεν σε συμφέρει. Η έμπνευση της κουλτούρας που επιτρέπει τα λάθη, τα λάθη που δεν επαναλαμβάνονται και χρησιμοποιούνται σαν μαθησιακές ευκαιρίες είναι κάτι απλό. Απλό αλλά όχι εύκολο. Αλλά είναι μονόδρομος. Αρχίστε από τα απλά:
- Πρώτον: Παραδεχτείτε τι πραγματικά συμβαίνει στην επιχείρησή σας με τα λάθη, Όχι τι θα θέλατε να συμβαίνει. Με παραδείγματα τι πραγματικά συμβαίνει. Είναι καλύτερα να κάνετε μία διάγνωση ότι, παραδείγματος χάρη, δεν επιτρέπετε τα λάθη και να τη διορθώσετε παρά να κουκουλώνετε την αλήθεια και να τραυματίζετε την εμπιστοσύνη με τους εργαζόμενους και αναπόφευκτα σύντομα και με τους πελάτες.
- Δεύτερον: Δουλέψτε με τη δημιουργικότητα. Σε κάθε μα σε κάθε πόστο χωράει η δημιουργικότητα, ανεξάρτητα της ιεραρχίας και του αντικειμένου. Πολύ απλά γιατί ο κάτοχος του γνωρίζει καλύτερα και αν ενθαρρυνθεί να πειραματιστεί και να κάνει λάθη μπορεί να βρει λύσεις που εκπλήσσουν.
- Τρίτον: Βεβαιωθείτε ότι μετατρέπετε τα λάθη σε μαθησιακές ευκαιρίες. Το κάνετε όταν τα αποδέχεστε, τα διορθώνετε και καταγράφετε το μάθημα για να το μοιραστείτε με όλους στην επιχείρηση, ως καλή πρακτική.
Είναι ένας «δρόμος λιγότερο ταξιδεμένος» που αξίζει όμως τον κόπο.
Σχόλια