Τη φράση “Athens is the new Berlin” την έχουμε ακούσει πολλάκις. Έχει χρησιμοποιηθεί για να δηλώσει hip περιοχές, με χαμηλά ενοίκια, έτοιμες να “κατακτηθούν” από τους λεγόμενους creatives και ένα βήμα πριν αλλάξουν όψη κι ενδεχομένως ταυτότητα, όπως το Βερολίνο στα 90s.
Στην περίπτωση όμως του νέου cafe της Πλατείας Εξαρχείων δεν μπορούμε παρά να τη χρησιμοποιήσουμε με μια διαφορετική χροιά. Με τα έργα του μετρό σε εξέλιξη και μέσα στη μόνιμα ζωντανή αύρα και ταυτότητα της περιοχής συντάμε πλέον μια έκρηξη χρώματος που φαίνεται να μην έχει “ταβάνι” και μια ψηλοτάβανη τζαμαρία να αφήνει το φως να την υπογραμμίζει. Μια ψηλοτάβανη τζαμαρία, χωρίς ρολά, στην Πλατεία Εξαρχείων.
Ένα εσωτερικό με πλείστες αναφορές στο Bauhaus και τοίχους καλυμμένους με λέξεις, σκίτσα, ζωγραφιές… τα μηνύματα των επισκεπτών και των μελλοντικών θαμώνων του νέου χώρου που γράφονται με τους πολύχρωμους μαρκαδόρους που και εμείς βρήκαμε εκεί, ακριβώς για αυτό τον σκοπό.
Απλά εμείς γράφουμε τελικά εδώ… ότι η αύρα του είναι έντονα βερολινέζικη, το φως του όμως αθηναϊκό, όπως και ένα μέρος από το ετερόκλητο κοινό του, ενώ τα υπόλοιπα πρόσωπα που συνθέτουν την καθημερινή του ζωή είναι τουρίστες από κάθε γωνιά της γης.
Σαν μια μεγάλη παλέτα από μαρκαδόρους που χρησιμοποιούνται με τρόπο δημιουργικό προσομοιάζοντας τη θεωρία των χρωμάτων του Josef Albers.
Ο καφές, τα προϊόντα παντοπωλείου και το Utopia Bauhaus
Με τον καφέ να βρίσκεται στο επίκεντρο και με συνεταίρους να βρίσκονται από το Σιάτλ έως την Αθήνα, με διαφορετικά backgrounds μεταξύ των οποίων η αρχιτεκτονική, η ιατρική, αλλά και το αντικείμενο του καφέ, όλα φαίνεται να λειτούργησαν σαν ένα νοερό παζλ.
Η εικόνα που εν τέλει δημιουργείται από αυτό το παζλ είναι το Behold the Man, που όπως μας είπε ο Κώστας είναι η ετικέτα τους και όχι ένα μαγαζί. Συμπεριλαμβάνει από τις μπάρες, τον καφέ και τους χυμούς που σταδιακά θα φτιάχνονται σε εργαστήρια μέσα στο χώρο, ως ένα mini ενσωματωμένο “magazaki”, όπως το λένε με το δικό τους brand, το Utopia Bauhaus, όπου μπορεί κανείς να βρει T-shirts, κάλτσες και tote bags και είναι βασισμένο στην “απροσδιόριστα τετραγωνισμένη” θεωρία των χρωμάτων του Josef Albers.
Επιπλέον, βρίσκουμε καφέ για το σπίτι και κεραμικές κούπες, μπίρες από ελληνικές μικροζυθοποιίες -όλες με παραγωγή κάτω από 15.000 βαρέλια- και με κατάλογο που θα ανανεώνεται σε μηνιαία βάση, αλλά και έναν χώρο ανοιχτό σε όλους, με ένα μεγάλο τραπέζι στον πάνω χώρο για όσους δεν διαθέτουν το δικό τους γραφείο και θέλουν να εργαστούν ή να διαβάσουν από εκεί.
“Art is power”
Όπως μας είπαν θέλησαν με έναν τρόπο να αναβιώσουν όχι μόνο την αισθητική, αλλά και την ηθική του Bauhaus, την κουλτούρα και την ποιότητα που συναντά σε κάθε άνθρωπο. Μάλιστα θεωρούν τα Εξάρχεια ως την πιο Bauhaus γειτονιά της Αθήνας, ενώ διατηρούν την ίδια χρέωση για τα προϊόντα είτε καθίσει κανείς είτε πάρει κάτι για έξω.
Και αντίστροφα θέλουν οι άνθρωποι να έχουν ελευθερία στον χώρο, να μπορούν να φάνε εντός του κάτι από τα παραδίπλα καταστήματα αν το επιθυμούν, να εκφράζονται ελεύθερα ανεξαρτήτως των χαρακτηριστικών ή των ιδεών που φέρουν, να μπορούν να διαλέξουν όποιον μαρκαδόρο θέλουν και να γράψουν οτιδήποτε σκεφτούν στον τοίχο.
Οι ίδιοι μας είπαν ότι το Behold the Man φαίνεται να αφομοιώνεται από τη ζωή της πλατείας από την πρώτη μέρα. Και εμάς με τον καλό καφέ και τα μπισκότα με κομματάκια σοκολάτας από το γειτονικό Πορτατίφ στα χέρια, καθώς και τις συζητήσεις με τους γύρω μας, έτσι μας φάνηκε.
Σχόλια