Το παράδοξο των πτωχεύσεων βλέπουμε στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που ανακοινώθηκαν προ ημερών. Μέσα στην δεκαετία της μεγάλης οικονομικής κρίσης και της πανδημίας, δηλαδή από το 2013 έως το 2022 η μέση ετήσια υποχώρηση των πτωχεύσεων ήταν 32,5%.
Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και στις πιο δύσκολη οικονομική συγκυρία (κρίση και πανδημία) οι Έλληνες επιχειρηματίες αρνούνται να κηρύξουν πτώχευση.
Οι βασικοί λόγοι είναι:
Α) Υπάρχουν αυξημένες κεφαλαιακές εφεδρείες που δημιουργούνται από προηγούμενα κέρδη ή εξωγενείς λόγους που λειτουργούν ως ‘μαξιλάρι’ για τις επιχειρήσεις
Β) Ο οικογενειακός χαρακτήρας των επιχειρήσεων αποτρέπει τις άμεσες πτωχεύσεις αφού η επιχείρηση λειτουργεί ως αυτοαπασχόληση.
Γ) Η γραφειοκρατία είναι μεγάλη. Η επίσημη γραφειοκρατία για να κηρυχθεί πτώχευση αποτρέπει τους επιχειρηματίες να προχωρήσουν σε διαβήματα. Η κλήση από το Ειρηνοδικείο ή το Πρωτοδικείο είναι αρκετά χρονοβόρες και η διαδικασία κοστίζει.
Δ) Η πτώχευση στην Ελλάδα αφήνει οικονομικό και κοινωνικό στίγμα , ειδικά εάν υπάρχουν πολλές οφειλές προς ιδιωτικούς φορείς και εργαζόμενους
Το 2022 οι κηρυχθείσες πτωχεύσεις ανέρχονται σε 23 έναντι 53 το 2021, παρουσιάζοντας μείωση κατά 56,6%. Ο μέσος ετήσιος ρυθμός μεταβολής για την περίοδο 2013 – 2022 παρουσιάζει μείωση κατά 27,9% . Ως προς τη νομική μορφή των επιχειρήσεων που πτώχευσαν, από την ανάλυση των στοιχείων του χρονικού διαστήματος 2013 – 2022, παρατηρείται μείωση των πτωχεύσεων με μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής 32,5% στις ατομικές επιχειρήσεις, 22,6% στις προσωπικές εταιρείες και 28,0% στις κεφαλαιουχικές εταιρείες.
Ο μετασχηματισμός της επιχειρηματικότητας
Από την ανάλυση των πτωχεύσεων που κηρύχθηκαν το έτος 2022, κατά τομέα οικονομικής δραστηριότητας, παρατηρείται ότι οι περισσότερες πτωχεύσεις πραγματοποιήθηκαν στον τομέα του χονδρικού και λιανικού εμπορίου –επισκευής μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών με ποσοστό 56,5%. Η υποχώρηση αυτή δείχνει τον μεγάλο μετασχηματισμό που καταγράφεται στον κλάδο των επισκευαστών αυτοκινήτων και μηχανών και ερμηνεύεται και από την ραγδαία αύξηση πωλήσεων νέων οχημάτων.
Ακολουθούν ο τομέας των κατασκευών με 13,0% (προφανέστατα λόγω υποχώρηση κατασκευών την εποχή της κρίσης και αργότερα λόγω αύξηση του κόστους), έπονται οι τομείς της μεταποίησης, της μεταφοράς και αποθήκευσης, καθώς και των δραστηριοτήτων υπηρεσιών παροχής καταλύματος και υπηρεσιών εστίασης με 8,7%, και τέλος ο τομέας διοικητικών και υποστηρικτικών δραστηριοτήτων με 4,3%.
Τέλος, από τα στοιχεία των απαιτήσεων που επαληθεύτηκαν, κατά την περίοδο 2013 -2022 προκύπτει ότι, κατά μέσο όρο ετησίως, για 95 επαληθεύσεις βεβαιώνεται παθητικό 762,2 εκατ. ευρώ, ενώ οι απασχολούμενοι που έχουν αξιώσεις επ’ αυτών ανέρχονται σε 1.401.
Επιπλέον, για την ανωτέρω περίοδο παρατηρείται μείωση στο μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής του αριθμού των επαληθεύσεων κατά 19,5%, στο ποσό του παθητικού που βεβαιώθηκε κατά 4,3% και στον αριθμό των απασχολουμένων που έχουν αξίωση κατά 16,8%.
Σχόλια