Τέλος στην αδράνεια & τις δικαιολογίες

Ας μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι … υπάρχουν άνθρωποι νιώθουν αβεβαιότητα, ανασφάλεια ή ότι δεν είναι αρκετά ειδικοί στο θέμα, και δεν είναι σπάνιο να προτείνουν ως επόμενο βήμα τη βαθύτερη σκέψη ή μελέτη του θέματος.

Από την άλλη, υπάρχει και το γνωστό: analysis + analysis + analysis = paralysis!

Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι πρέπει να δίνεται και να υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος τόσο για αναζήτηση και σκέψη όσο και για δράση. Επειδή όμως πολλοί Leader, δίνουμε προτεραιότητα στην πράξη, συχνά χάνουμε την υπομονή μας με όσους προτιμούν να (πάρα)εξετάζουν το θέμα και να συλλέγουν δεδομένα, ενώ θα μπορούσαν ήδη να προχωρούν και να σημειώνουν πρόοδο.

Το να ασκούμε πίεση σε κάποιον πριν νιώσει έτοιμος ή άνετα δεν είναι η ιδανική λύση, καθώς μπορεί να φέρει ‘τσαπατσουλιές’. Έτσι, αντί να δίνουμε άπλετο χρόνο για μελέτη ή εξερεύνηση, ας κάνουμε κάτι διαφορετικό. Κάτι που δε θα μας σταματά από το τη δράση.

Ας ξεκινήσουμε διαχωρίζοντας τη δράση από τη διορατικότητα.

Το πρώτο βήμα είναι να δημιουργηθεί ένα σχέδιο δράσης βασισμένο σε όσα μπορούν να υλοποιηθούν άμεσα. Με βάση όσα γνωρίζουμε τώρα. Ποια βήματα μπορούν να γίνουν για να προχωρήσουμε;

Το δεύτερο βήμα (με το σχέδιο δράσης ανοιχτό) να επιτρέψουμε στην ομάδα να εμβαθύνει & μελετήσει το θέμα περισσότερο.

Συνήθως υπάρχουν ουσιαστικά βήματα και ενέργειες που μπορεί να κάνει η ομάδα πριν «καθίσει να μελετήσει» το πρόβλημα.

Η πιο συνηθισμένη δικαιολογία για τη μη υλοποίηση μιας στρατηγικής ή την απουσία δράσης είναι η ανάγκη για περαιτέρω μελέτη των ζητημάτων. Όταν τα μέλη της ομάδας ή και οι leaders δεν έχουν την απαιτούμενη σαφήνεια / πληροφορία, εννοείτε θα βρουν λόγους να καθυστερήσουν.

Βγάζουμε απ’ έξω από το παιχνίδι λοιπόν τις ‘δικαιολογίες’ απλά διαχωρίζοντας τη δράση από τη διορατικότητα.

Συμφωνήστε πρώτα στο σχέδιο δράσης με την ομάδα, και παρατηρήστε πώς η τάση για μια ατέρμονη ανάλυση των δεδομένων, θα μειωθεί ή και θα εξαφανιστεί εντελώς.