Θα μπορούσε να είναι ο τίτλος από ένα συγκινητικό σενάριο, που εκθειάζει τα συναισθήματα, την αλληλεγγύη, τον ηρωισμό. Θα μπορούσε όμως να είναι και μια ιστορία που θα γραφτεί στο μέλλον από ένα ανθρωποειδές σύστημα και θα πραγματεύεται το δικό του ρομαντικό παρελθόν, τότε που κυριαρχούσε στη Γη ένα είδος που ονομαζόταν «άνθρωπος».

Η γνώση είναι μια εγγενής δύναμη της φύσης και ως τέτοια πρέπει να χρησιμοποιείται με σύνεση, δυνάμενη να οδηγήσει είτε στην δημιουργία είτε στην καταστροφή. Η φύση όμως είναι όμορφη, καθώς η πολυπλοκότητά της ξεδιπλώνεται με μια καθησυχαστική απλότητα.

Δεν έχω νιώσει περισσότερο αμήχανα γράφοντας ένα άρθρο και συνήθως δεν παίρνω θέση σε συζητήσεις δημόσιας κριτικής. Έχω όμως μεγάλη αγάπη για την ναυτιλία και μόνο θλίψη με πιάνει με συμπεριφορές όπως αυτές που συγκλονισμένοι και προβληματισμένοι παρακολουθήσαμε να συμβαίνουν στο Ε/Γ-Ο/Γ Blue Horizon.

Η εξέλιξη είναι μέρος της φύσης, δεν μπορεί όμως κανείς να προβλέψει την πορεία της και τι επιπτώσεις θα έχει σε μια κοινωνία έμβιων όντων. Θεωρητικά, η εξέλιξη συνδέεται άρρηκτα με την προσαρμογή που αποσκοπεί στην επιβίωση, είναι όμως πιθανό, μέσα στις χαώδεις αναταράξεις και ανακατατάξεις του συστήματος, να επέλθει ανισορροπία σε αυτό και τελικά καταστροφή.

​Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι οργανισμοί δημιουργούν τις δικές τους εσωτερικές ακαδημίες. Είναι μια στρατηγική συνυφασμένη με την ανθρωποκεντρική προσέγγιση, όπου ο ανθρώπινος παράγοντας αποκτά όλο και μεγαλύτερο ρόλο και σημασία στην ανάπτυξη ενός οργανισμού. Αυτό που κάνει μια εσωτερική ακαδημία, ό,τι τίτλο κι αν φέρει, όποια δομή κι να έχει, είναι να θεσμοθετεί την ανάπτυξη των ανθρώπων, να την εντάσσει στην κουλτούρα του οργανισμού και να της δίνει πρωταγωνιστικό ρόλο.

​Ίσως να έχουμε φθάσει σε εκείνο το κρίσιμο σημείο της ιστορίας που θα πρέπει να αποφασίσουμε ποια είναι θέση του ανθρώπου και ποια η σχέση του κι αλληλεπίδρασή του με τις μηχανές. Από το πρώτο λίθινο εργαλείο που φτιάχτηκε μέχρι τον πιο εξελιγμένο υπολογιστή και το ανθρωποειδές ρομπότ, ο σκοπός ήταν κυρίως ένας, να μας κάνουν τη ζωή πιο εύκολη, να μας απαλλάξουν από το μόχθο της σωματικής και της πνευματικής εργασίας.

​Στο ταξίδι που λέγεται ζωή είναι ανθρώπινο να προσπαθήσουμε­­να μην αφήσουμε κανέναν πίσω. Από την άλλη, η φύση μας ωθεί να πάρουμε την καλύτερη δυνατή απόφαση για την επιβίωση του είδους, ακόμα κι αν αυτό μεταφράζεται σε απώλεια μονάδων. Όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, το σύμπαν έχει ένα σχέδιο κι εμείς απλά επιτελούμε το σκοπό μας δίχως να το αντιλαμβανόμαστε.

Είναι κοινή η αίσθηση για τη βαρύτητα που έχει ο τουρισμός στην ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας, μια αίσθηση που στηρίζεται και από πραγματικά δεδομένα. Ωστόσο, ο σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να σταθεί στα οικονομικά στοιχεία, αλλά να εστιάσει στη σημασία του ανθρώπινου δυναμικού που στελεχώνει τον σημαντικό αυτό κλάδο.

​Είναι γεγονός πως τη σημερινή εποχή αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των ανθρώπων που εργάζονται από απόσταση, κατάσταση την οποία δημιούργησε και υποθάλπει η ανάπτυξη της τεχνολογίας. Σίγουρα κάποιοι εργαζόμενοι ευνοούνται από αυτήν τη σχετική ευελιξία, είναι όμως τελικά μια προσέγγιση που αυξάνει την απόδοση και τη δέσμευση των ανθρώπων σε έναν οργανισμό και στον σκοπό του;