Insurance Insights

Βιώσιμοι Ασφαλιστές με την Ασφάλιση στο ράφι

Κοινοποιήστε

Σχολιάστε

Διαβάζεται σε 2 λεπτά

Βιώσιμοι Ασφαλιστές με την Ασφάλιση στο ράφι

Σε δύσκολους καιρούς και ταραγμένες θάλασσες για την Ιδιωτική Ασφάλιση,

  • στο σύνθετο περιβάλλον των οικονομικών συμφερόντων της ευρύτερης αγοράς και του σκληρού ανταγωνισμού,
  • στη σύγχυση και αβεβαιότητα που επικρατεί για τις σχέσεις εμπιστοσύνης, που δεν είναι αυταπόδεικτες,
  • στη δοκιμαζόμενη ολονένα και περισσότερο οικονομική δυνατότητα των πολιτών για ασφάλιση, σε συνθήκες μεγάλων εισοδηματικών κοινωνικών ανισοτήτων

Και ενώ η αγορά επικαλείται συνεχώς και μετ’ επιτάσεως (δεκαετίες τώρα) το ζήτημα της ασφαλιστικής συνείδησης - δηλαδή με το μπαλάκι στον πελάτη (κατά κάποιο τρόπο είναι και αυτό, ως ζήτημα ασφαλιστικής παιδείας που χρειάζεται σφαιρική προσέγγιση και αφορά σε πολλούς παράγοντες - θεσμικούς και μη),

Επιμένω ότι προηγουμένως, η βιωσιμότητα της Ιδιωτικής Ασφάλισης είναι ζήτημα όλων αυτών των παραμέτρων που αναφέρονται ανωτέρω.

Οι Διαμεσολαβούντες κολυμπάνε συχνά χωρίς προσανατολισμό και σωσίβιο, σε γρήγορες μεταβάσεις και υπό πίεση, χωρίς “άνωση”. Είναι αξιέπαινοι και, γι’ αυτά που σημειώνω, υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα του ανθρώπινου παράγοντα στην ασφαλιστική Διαμεσολάβηση.

Περισσότερο δε, για τη Σχέση Εμπιστοσύνης, που ως έννοια έχει περιεχόμενο μόνο μεταξύ ανθρώπων-προσώπων, γιατί ορίζεται από την Προσωπική Ευθύνη. Απλές και κεφαλαιώδεις έννοιες - προϋποθέσεις.

Η συντεχνία της Διαμεσολάβησης όταν βλέπει σταθερά πρώτα προς την Κοινωνία (Social - [S]στα ESG), θα αντέξει σε βάθος χρόνου και θα βρίσκει στεριά. Αρκεί να μην την θαλασσοπνίγουν οι εταιρείες. Έτσι, και οι εταιρείες θα βρεθούν σε μια εύλογη μετάβαση από το Responsibility στο Sustainability - αυτή είναι η φυσική διαδρομή, με αφετηρία την Εταιρική Ευθύνη.

Περιορίζομαι στα επιγραμματικά, για ένα μείζον θέμα το οποίο η Ελληνική Ασφαλιστική Αγορά οφείλει να βλέπει στις πραγματικές διαστάσεις του, ανεξαρτήτως των τεχνολογικών εξελίξεων που αλλάζουν, προφανώς, την εργαλειοθήκη των Διαμεσολαβούντων, τη νοοτροπία και τις πρακτικές εργασίας (η αναγκαιότητα αυτής της προσαρμογής έχει αναλυθεί μεθοδικά και κατ’ επανάληψη στην ασφαλιστική αρθρογραφία).

Μικρή παρένθεση ιστορικής υποχρέωσής μου: ειδικότερα η Interamerican, εταιρεία την οποία υπηρέτησα ως θεματοφύλακας της διαδρομής της και έχω ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι’ αυτήν, έχει μια μακρά παράδοση στη Διαμεσολάβηση, με αιχμή το εταιρικό δίκτυο πωλήσεων. Η παράδοση αυτή στοιχειοθετεί το ίδιο το brand, την ταυτότητα της εταιρείας και όποιο rebranding κι αν κάνει, οφείλει να προασπίζει αδιαλείπτως την καθοριστική για την ασφαλιστική βιομηχανία στην Ελλάδα, ύπαρξη της Διαμεσολάβησης. Η Interamerican είναι case study για τα ανθρώπινα δίκτυα.

Η συνεχής ζυγοστάθμιση της αναγκαιότητας των φυσικών δικτύων διανομής τοπικά είναι απαραίτητη για την ασφαλιστική βιομηχανία, ανεξαρτήτως της προσέγγισης σε άλλες χώρες χάριν της εκ των προτέρων “ευθυγράμμισης” με την αντίληψη των ξένων μετόχων των εταιρειών και με τις πρακτικές της έδρας.

Οι ξένοι δεν είναι δυνατόν να κατανοήσουν ποτέ επαρκώς και σε βάθος -είναι θέμα κουλτούρας- ότι η Ελλάδα είναι ένας κοσμικός κοινωνικά τόπος ανοικτών προσωπικών σχέσεων και συζητήσεων από την αρχαιότητα και ότι οι πελάτες δεν είναι “μάζα” για στερεοτυπική, απρόσωπη επαφή. Πραγματικότητα κρίσιμη για τη συνέχεια της ιδιωτικής ασφάλισης: μοναδικός Ασφαλιστής - μοναδικός Πελάτης = μοναδική Σχέση Εταιρείας - Ασφαλισμένου.

Ανεξαρτήτως, επίσης, εκείνων των συσκευασμένων ασφαλιστικών προϊόντων που είναι για ετικέτα και ράφι σε πλατφόρμες (υπάρχουν και αυτά).

Με το σχόλιο αυτό, θέλω να τιμήσω τους επαγγελματίες της Ασφαλιστικής Διαμεσολάβησης αναγοποθετώντας τις βασικές έννοιες, μακριά από φιλολογίες παρώθησης και πλεξιγκλάς βραβεύσεις μετά φωτογραφίσεων - πολύ περισσότερο για να αποκλειστεί ο μονόδρομος σε κάθε αποσιωπούμενη καθημερινή αρένα μελλοθανάτων μονομάχων του επαγγέλματος.


roudos_inside.jpeg?mtime=20250714131943#asset:557514

Ο Γιάννης Ρούντος διετέλεσε στέλεχος επί 40ετία στην επιχειρηματική κοινότητα σε θέσεις διευθυντικής ευθύνης, με διακεκριμένο διοικητικό και δημιουργικό έργο στους τομείς για τις Εταιρικές Υποθέσεις, την Επικοινωνία & Δημόσια Εικόνα και την Εταιρική Ευθύνη & Βιώσιμη Ανάπτυξη (1994-2021 στην Interamerican). Μετά την ολοκλήρωση της επαγγελματικής διαδρομής του δραστηριοποιείται σε θέματα για τον Πολιτισμό και τη Βιωσιμότητα.