Triggers

Το μέλλον ανήκει στους περίεργους…

…και η στασιμότητα στους παρελθοντολάγνους, αλλά δεν έχω καμία διάθεση να ασχοληθώ μαζί τους, απλά να υπενθυμίσω ότι το παρελθόν είναι ένα ασφαλές καταφύγιο το οποίο δεν κρύβει πλέον καμία έκπληξη.

Κοινοποιήστε

Σχολιάστε

Διαβάζεται σε 2 λεπτά

Το μέλλον ανήκει στους περίεργους…

Επίσης, για να μην υπάρχει παρανόηση, αναφέρομαι στους περίεργους και όχι στους παράξενους, αν και η περιέργεια συχνά εκλαμβάνεται ως κουσούρι και παραξενιά.

Αν και η παρακάτω πρόταση θα μπορούσε να είναι ο επίλογος αυτού του κειμένου, την αναβάθμισα σε πρόλογο για να έχει περισσότερες πιθανότητες να διαβαστεί. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πεθαίνουν παρά την μόνο την τελευταία στιγμή, όμως αυτοί που δεν έχουν καμία περιέργεια έχουν αρχίσει να «πεθαίνουν» πολύ νωρίτερα.

Η περιέργεια είναι ένα από τα πιο ισχυρά ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Είναι αυτή που μας ωθεί να ανακαλύπτουμε, να μαθαίνουμε και να καινοτομούμε. Όταν καλλιεργούμε –ως νοοτροπία– την περιέργεια, θέτουμε σε κίνηση όλο τον εσωτερικό μηχανισμό της προσωπικής μας ανάπτυξης.

Ως αυτόκλητος συνήγορος υπεράσπισης των απανταχού επί της γης περίεργων, υποστηρίζω ότι η περιέργεια μάς ωθεί στη συνεχή μάθηση. Όταν είμαστε περίεργοι, δεν επαναπαυόμαστε. Αναζητούμε νέες πληροφορίες, δεξιότητες και τρόπους βελτίωσης. Μας βοηθά στη δημιουργική σκέψη και στο κυνήγι της καινοτομίας. Επίσης, θεωρώ πολύ σημαντικό ότι ενισχύει την ανθεκτικότητα μας. Όταν βλέπουμε τις προκλήσεις ως ευκαιρίες για εξερεύνηση και μάθηση, ελαχιστοποιούμε ή καταργούμε τον φόβο της αποτυχίας. Η περιέργεια μας ωθεί να εξετάσουμε καταστάσεις από διαφορετικές οπτικές, βελτιώνοντας την κρίση και τη λήψη αποφάσεων. Τέλος κάτι το οποίο θα έπρεπε να το είχα γράψει πριν οτιδήποτε άλλο, η περιέργεια είναι μια ικανή συνθήκη αυτοπαρακίνησης. Όταν υπάρχει εσωτερική ανάγκη για εξερεύνηση, δεν χρειαζόμαστε εξωτερικά κίνητρα για να προχωρήσουμε.

Αν με ρωτήσετε τι θα άλλαζα σήμερα –αν μπορούσα και αν ήταν εφικτό– θα σας έλεγα ότι θα προέτρεπα τις διοικήσεις των επιχειρήσεων να διαγράψουν όλες τις Αξίες που επισήμως έχουν υιοθετήσει (και που είναι κενές, ανούσιες, κοινότοπες και βαρετές μέχρι θανάτου) και να κρατήσουν μόνο μια: Καλλιέργεια ενός κλίματος περιέργειας. Η περιέργεια είναι μια έννοια που υπερβαίνει το ατομικό επίπεδο και επηρεάζει έντονα τη συλλογική νοοτροπία. Η «Διακήρυξη της Περιέργειας»  ως μέγιστη εταιρική αξία περνάει ένα σαφές μήνυμα ότι αυτή η έννοια αγκαλιάζεται, καλλιεργείται και επιβραβεύεται.

Η περιέργεια δεν είναι απλώς μια ιδιότητα, είναι μια στρατηγική επιτυχίας. Η περιέργεια και η αμφισβήτηση είναι ερωμένες, είναι πάντα ανοικτές σε νέες προκλήσεις, αγκαλιάστε τις άφοβα.

Σε μια συνέντευξη του o Stephen Fry είχε αναφέρει ότι ο μόνος λόγος που οι άνθρωποι δεν ξέρουν πολλά είναι επειδή δεν νοιάζονται να μάθουν. Δεν είναι περίεργοι. Η έλλειψη περιέργειας είναι η πιο αλλόκοτη και ανόητη αποτυχία που μπορεί κάποιος να χρεώσει στον εαυτό του.