Τι δεν σου λένε οι εταιρείες που «κλείνουν» ταξί;

Όλα ξεκίνησαν την πρώτη χιονισμένη μέρα/νύχτα του χειμώνα και λίγες μέρες πριν κλείσει ο χρόνος, 29 Δεκεμβρίου του 2016, η μέρα που άνοιξαν οι ουρανοί, η Αθήνα έγινε κατάλευκη και εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να πάω σπίτι μου στην Κεφαλονιά.  Έχοντας περάσει μία εφιαλτική μέρα άγχους για το αν η συντέλεια του κόσμου/κακοκαιρία θα έδενε το καράβι στο λιμάνι ξύπνησα το χάραμα για να τηλεφωνήσω στα λιμεναρχεία και να μάθω αν τελικά αξίζει να πάω στο ΚΤΕΛ στις 8πμ. Προς μεγάλη μου χαρά το καράβι θα περνούσε και δε θα χρειαζόταν να κάνω Πρωτοχρονιά σαν την καλαμιά στον κάμπο στην Αγία Παρασκευή.

Πρώτη φάση, της αποστολής «φτάνω Κεφαλονιά», εξετελέσθη ήρθε η ώρα για τη δεύτερη. Ξέροντας ότι ζω στην χώρα που με λίγο χιονόνερο έρχεται η καταστροφή ήξερα ότι ο μοναδικός τρόπος για να φτάσω στα ΚΤΕΛ ή έστω στο μετρό ήταν με ταξί. Πήρα λοιπόν τηλέφωνο τη γνωστή εταιρεία ραδιοταξί ***22 για να κλείσω ένα ταξί για νομισματοκοπείο. Η ώρα ήταν 6πμ το ταξί το ήθελα για τις 7πμ, ο άνδρας στο τηλεφωνικό κέντρο μου κλείνει το ταξί και μου εύχεται χρόνια πολλά, περιμένω λοιπόν να περάσει η ώρα για να φύγω και ηρεμώ που όλα έχουν μπει σε μία τάξη, or so I thought!

Ώρα 7πμ το τηλέφωνο χτυπάει, υποθέτω ότι είναι το ***22 να μου πει ότι το ταξί έχει φτάσει, και όντως αυτοί ήταν αλλά πήραν για να μου πουν ότι το ταξί μου δεν θα έρθει ποτέ, καθώς δε βρίσκουν λέει διαθέσιμο οδηγό. Βλέπετε εγώ όντας αφελής επειδή είχα πάρει μία ώρα νωρίτερα και έχοντας λάβει επιβεβαίωση ότι όλα είναι καλά, πίστευα όπως πάντα ότι έχω κλείσει/ δεσμεύσει ένα ταξί. Εκείνο που δεν ήξερα και έμαθα την ώρα που έπρεπε να φύγω επειδή ρώτησα τι συνέβη, ήταν ότι η "πολιτική" της εταιρείας είναι να εκπέμπει τα ραντεβού 20 λεπτά πριν και να δεσμεύει εκείνη τη στιγμή τους ενδεχόμενους διαθέσιμους οδηγούς, που προφανώς μία μέρα σαν και εκείνη δεν υπήρχαν! Έμεινα λοιπόν χωρίς μεταφορικό μέσο γιατί ενώ εγώ νόμιζα ότι είχα οργανωθεί η εταιρεία αποφάσισε ότι θα ήταν ανούσιο να ενημερώνονται οι πελάτες για το σύστημα το οποίο ακολουθούν. 

Στην ερώτηση μου γιατί δεν ενημερώνονται οι πελάτες γι αυτή την πολιτική, ώστε να ξέρουν ότι στην ουσία έχουν κλείσει αέρα κοπανιστό, η κυρία στην εξυπηρέτηση πελατών μου απάντησε "δεν ρωτήσατε" , ναι, δεν ρώτησα γιατί ούτε που μου πέρασε από το μυαλό ότι θα ίσχυε κάτι τέτοιο. Δεν  λέω η κάθε εταιρεία έχει δικαίωμα να έχει ότι πολιτική θέλει, αλλά θα πρέπει ο καταναλωτής να το ξέρει, έστω την ώρα που τηλεφωνεί αν όχι από πριν, πόσο μάλλον σε μία μέρα όπως εκείνη. 

Σε μετέπειτα συζητήσεις μου με ταξιτζίδες ενημερώθηκα ότι όλες οι εταιρείες που σου υπόσχονται ότι κλείνουν ταξί λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Εσύ μένεις ήσυχος ότι έχεις κλείσει ραντεβού και αυτοί στο οργανώνουν τελευταία στιγμή. Ρωτώ λοιπόν εγώ γιατί να χρησιμοποιήσω μία τέτοια εταιρεία όταν μπορώ απλά να βγω στον δρόμο 20 λεπτά πριν να βρω το ταξί μου και να γλιτώσω και την επιπλέον προμήθεια της κράτησης; Ή  γιατί να μην πάρω απευθείας έναν ιδιώτη ταξιτζή;

Οι ίδιοι οι ταξιτζίδες λένε ότι όλα γίνονται στον βωμό του κέρδους και για να μην χαλαστεί το όνομα της εκάστοτε εταιρείας εφόσον υπό φυσιολογικές συνθήκες η πιθανότητα να μην εμφανιστεί ταξί την ώρα που το έκλεισες είναι 0,1%, εκείνο όμως το 0,1% γιατί θεωρείται ανούσιο; Εγώ μπορεί να έχω μία επείγουσα ανάγκη, μπορεί να πρέπει απαραιτήτως να βρίσκομαι κάπου συγκεκριμένη ώρα και εν πάση περιπτώσει όταν μου λες ότι παρέχεις μία υπηρεσία πρέπει να την παρέχεις. Δεν αντιλέγω ότι υπάρχουν σημαντικοί λόγοι για τους οποίους υπάρχει αυτή η πολιτική και καλά κάνει και υπάρχει, εκείνο όμως που λέω είναι ότι θα πρέπει να το ξέρουμε από πριν, θα έπρεπε να αναγράφεται στην ιστοσελίδα ή να το λένε οι υπάλληλοι και μετά είναι ο καθένας είναι υπαίτιος για την απόφαση του να «κλείσει» ταξί.

Έως τότε καλό θα ήταν να μην παρουσιάζονται οι εταιρείες αυτές ως η λύση στο πρόβλημα εύρεσης ταξί. Εγώ μπορεί αυτή τη φορά να κινδύνευσα να χάσω το λεωφορείο μου λόγω  αδυναμίας να φτάσω από την Αγία Παρασκευή  στον Κηφισό και εν τέλει να έδωσα 18 ευρώ (λίγα λιγότερα από το εισιτήριο μου)  για να φτάσω με το ταξί που βρήκα τελευταία στιγμή μετά από 20 λεπτά ψαξίματος και με τη ψυχή στη Κούλουρη ότι θα έχανα το λεωφορείο, αύριο όμως μπορεί κάποιος να χάσει κάτι πιο σημαντικό ενώ είναι εφησυχασμένος ότι κάτι τόσο απλό όσο το κλείσιμο ενός ταξί έχει γίνει.