Τροχιοδείκτης

Έστω και αργά, η κυβέρνηση κατάλαβε ότι ο μεγαλύτερος εχθρος της στην κάλπη, θα είναι η μεγάλη ακρίβεια που επικρατεί και οι ανεξέλεγκτες αυξήσεις στα αγαθα. Ένα ‘γαιτανάκι’ αυτοτροφοδούμενης ακρίβειας που ουσιαστικά έχει πλήξει την κατανάλωση.

Τρία παραδείγματα με επώνυμους που δείχνουν τους κινδύνους και τις ανάγκες ρύθμισης του ΑΙ.

Όσοι από το 2021 έβλεπαν ως «φούσκες» τις μεγάλες χρηματιστηριακές αγορές πρέπει να έχουν «σκίσει τα πτυχία» τους, καθώς οι περισσότεροι χρηματιστηριακοί δείκτες κινούνται προς την κατεύθυνση των ιστορικών υψηλών τους ή έχουν ήδη κάνει νέα ιστορικά υψηλά. Με δεδομένο ότι τα μακροοικονομικά δεδομένα δεν δικαιολογούν τέτοιο επενδυτικό ενθουσιασμό, εύλογα αναρρωτιούνται οι αναλυτές γιατί υπάρχουν τέτοιες ροές κεφαλαίων προς μετοχές.

Ανησυχητικό το 3,6% που βλέπει η Eurostat σε σχέση με τον μεσοσταθμικό πληθωρισμό της Eυρωζώνης.

Ο πήχης των εσόδων ανεβαίνει στα 22 δισ. ευρώ για το 2025.

Από το 2020 μέχρι σήμερα έχουμε μια σωρευτική αύξηση στο λειτουργικού κόστους 75% για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μεσοσταθμικά.

Μία ιστορική αναδρομή και μία μελλοντική τάση...

Τα «​περιστέρια έγιναν γεράκια»​ λόγω του ReARM. Τα δισεκατομμύρια ευρώ που υπόσχεται ως χρηματοδοτήσεις αλλά και επιχορηγήσεις το ReARM (ένα αμυντικό πρόγραμμα με στόχο τον επανεξοπλισμό των ευρωπαϊκών κρατών) αποτέλεσαν δέλεαρ για τις περισσότερες ελληνικές βιομηχανίες που έχουν γραμμές παραγωγής.

Τα μέτρα που εξήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης και θα κληθεί να υλοποιήσει ο κ. Πιερρακάκης είναι μεν προς θετική κατεύθυνση, έχοντας πάρει και την έγκριση της νομισματικής Επιτροπής, αλλά χρειάζονται μια συμπλήρωση και προς την επαγγελματική κατεύθυνση.